Mijn grootste fouten in het opbouwen van minimalistisch hardlopen

Opbouwen van minimalistisch hardlopen is moeilijk. Het gaat langzaam. Zonder geduld is de kans groot dat je geblesseerd raakt. Ondertussen word je links en rechts ingehaald door mensen die op hun hakken door het park stampen. Dat frustreert. Maar als je constant een paar fouten blijft maken duurt het nog langer.


Teveel doen 
Op zaterdagochtend heb je lekker uitgeslapen. Het zonnetje schijnt en echte plannen zijn er niet. Die dag beginnen met een run is natuurlijk heerlijk. Je trekt je schoenen uit en je gaat op pad. Na een minuut of tien kom je in het ritme. Je glijd over de weg in trance. Je loopt met een domme grijns op je gezicht zoals het hoort. Je kijkt nog eens op je horloge. Je moet eigenlijk al terug. Maar het gaat zo lekker. Je plakt er "maar" tien minuutjes aan vast.

Op zondag word je wakker. Je weet meteen hoe laat het is. Je kuiten zijn zo stijf als een plank. De spierpijn is niet te doen. Gewoon lopen is vervelend. Hardlopen is geen optie. Pas tegen de woensdag of donderdag heb je het idee dat je weer kan. Omdat je zo lang stil zat doe je nog eens extra je best.

Te weinig doen
Je gaat twee weken op vakantie. Je vibrams zitten keurig in een plastic zak in je tas. Daar blijven ze de hele twee weken ook in zitten.

Het regent buiten, je voelt je al niet zo lekker en je hebt de hele dag hard gewerkt.

Ga je borrelen of hardlopen?

Wat je hebt opgebouwd moet je bijhouden. Denken dat je zomaar weer kunt beginnen waar je gebleven bent is een vergissing. Een weekje vrij moet kunnen. Maar twee weken lutsen en denken dat je moeiteloos je eerdere tijden weer kan neerzetten is een instant-recept voor spierpijn en blessures.


Andere dingen doen
Je bent een sportbeest. Van die twintig minuutjes hardlopen lig je niet wakker. Dat doet je niks. Dus vul je de training aan. De complete athleet. Af en toe ontdek je weer een nieuwe training. Je begint vrolijk aan een high intensity interval met jumping lunges of een nieuwe kettlebell. De dag erna zijn je hamstrings pap. Herstellen duurt bijna een week. Je loopt bijna een week niet hard.


Conclusie: stilzitten

De drie fouten zijn exact hetzelfde. Door te veel, te weinig of iets stoms te doen zit je stil. Je voeten, kuiten en hamstrings moeten wennen aan deze stijl van lopen. Heel erg wennen. Theoriën uit boeken als Born to Run zijn fantastisch. De realiteit is dat je je hele leven al op schoenen loopt. Jezelf op blote voeten leren hardlopen kost heel erg veel tijd.

Stilzitten is in die opbouw weggegooide tijd. Het is nuttiger om elke dag tien minuten hard te lopen dan eenmaal per week 30 minuten achter elkaar.  Zoek je Minimale Effectieve Dosering (MED). Bij welke tijd of afstand word je lichaam nog uitgedaagd zonder kapot te gaan? Zoek die tijd of afstand en loop hem drie tot vier keer per week. Afvinken en vind de volgende!

Doe jij ook stomme dingen? Laat het me weten in de comments!