Daar liep ik dan, piepend als een auto-alarm. Geïnspireerd door het gospel van Brian Mackenzie probeerde ik weer eens echte schoenen uit samen met mijn metronoom. Wat een ellende.
Brian Mackenzie
Ik volg al enige tijd ultra-running-coach-god Brian Mackenzie online. De man levert indrukwekkende hardlopers af en zijn filosofie bevalt me enorm. Naar aanleiding van zijn adviezen ga ik binnenkort mijn schema herzien waarover later meer. Maar vandaag was een ramp. Je kan Bmac hier vinden: http://www.iamunscared.com/
Gymschoenen
Brian raad barefooten af. Hij prijst een voor/zijvoetslanden aan. Maar om de kuiten te besparen raad hij een lichte aanraking van de hak aan. Omdat de meeste mensen dagelijks op schoenen lopen en dit de kuitspieren kort maakt raad hij hardloopschoenen aan met een lage hak. Korte kuitspieren zijn blootvoets namelijk niet in staat de grond te kussen.
Ik trok wat oude gymschoenen aan om het bovenstaande in de praktijk te bregen. De krengen schoven heen en weer over mijn voeten en ik had binnen een kwartier een blaar. Bovendien moest ik me keihard concentreren op mijn voet-afwikkeling. Niks aan. Ik heb het laatste stuk helemaal barefoot gelopen.
De metronoom in de praktijk
De metronoom maakte het allemaal erger. Het gepiep was te irritant voor woorden. Bovendien lag het tempo op 180 BPM zo hoog dat ik voor het eerst in lange tijd een korte pauze moest inlassen. Ik gooi het ding nog niet in de prullenbak. Ik ga hem nog een kans geven op mijn Vibrams. Bovendien waren mijn hamstrings nog steeds niet helemaal in orde. Wanneer zal ik het leren!? Volgende keer beter!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten